Հարվարդի համալսարանի եւ Բոուլդերի հարավարեւմտյան հետազոտական ինստիտուտի գիտնականները հայտարարել են, որ վաղ Երկրի հետ աստղակերպերի բախումները տեղի են ունեցել ավելի հաճախ, քան նախկինում համարվում էր, եւ դա դանդաղեցրել է մթնոլորտում թթվածնի կուտակումը: Այս մասին հաղորդվում է Nature Geoscience ամսագրում հրապարակված հոդվածում, փոխանցում է Lenta Ru-ն։
Հետազոտողները վերլուծել են հնագույն աստղակերպերի՝ սֆերուլների մնացորդները եւ մոդելավորել են դրանց բախումների հետեւանքները: Պարզվել է, որ մոլորակային ռմբակոծությունների գոյություն ունեցող մոդելները թերագնահատում են մոլորակի վրա աստղակերպերի եւ գիսաստղերի անկման հաճախականությունը։ Ըստ նոր տվյալների՝ հարվածները տեղի են ունենում յուրաքանչյուր 15 միլիոն տարին մեկ, ինչը տասն անգամ ավելի է, քան ներկայիս մոդելները: Այսպիսով, վաղ Երկիրը երկար ժամանակ ենթարկվել է ինտենսիվ տիեզերական ազդեցությունների։
Սֆերուլներն ապակու կլոր մասնիկներ են, որոնք առաջանում են, երբ երկնային մարմինը հարվածում է երկրի կեղեւին։ Գիտնականները պարզել են, որ դրանք մեծ քանակությամբ պարունակվում են երկրակեղեւի մի քանի շերտերում, որոնք 2,4-3,5 միլիարդ տարեկան են: Գնդերի այս նոր շերտերը մեծացրել են վաղ Երկրի վրա հայտնի ազդեցիկ իրադարձությունների ընդհանուր թիվը: Մոդելը ցույց է տվել, որ ավելի քան 10 կիլոմետր չափով աստղակերպերի հարվածների կուտակային ազդեցությունները թթվածնի արտահոսք են առաջացրել Երկրի մթնոլորտից:
Ստացված արդյունքները համահունչ են երկրաբանական տվյալներին, որոնք ցույց են տալիս, որ մթնոլորտային թթվածնի մակարդակը տատանվել է, բայց համեմատաբար ցածր է մնացել վաղ արխեական դարաշրջանում: Այնուհետեւ Երկրի վրա քիմիայի լուրջ տեղաշարժ է եղել, որն առաջացել է թթվածնի մակարդակի բարձրացմամբ, որը հայտնի է որպես Մեծ օքսիդատիվ իրադարձություն կամ Թթվածնային աղետ:
