ԱՄՆ-ում, Լեհաստանում, Ճապոնիայում նույնպես կան այսպիսի օրեր, բայց տարբեր ամսաթվերին: Դե իսկ ամբողջ աշխարհում ամեն տարի օգոստոսի 8-ին նշվում է Կատուների համաշխարհային օրը: Սակայն Ռուսաստանում կատուների նկատմամբ վերաբերմունքը յուրահատուկ է: Սոցիոլոգիական հարցման համաձայն՝ ռուսաստանցիների 59 տոկոսը տանը նվազագույնը մեկ կատու է պահում: Սակայն սա դեռ ամենը չէ: Յուրաքանչյուր 10-րդ ընտանիքը տանը 2 կատու ունի, իսկ շատերը (ռուսաստանցիների 8 տոկոսը)՝ երեքից ավելի:
Ռուսաստանցիների շրջանում ամենասիրելի ձեռնասունները ոչ թե ցեղական կատուներն են, այլ սովորական կատուները, որոնցով փողոցները լեփ-լեցուն են: Ռուսաստանում նախանշան կա, որ եթե տան շեմին անօթեւան կատվի եք հանդիպել, նրան պարտադիր պետք է տուն տանեք: Նա ձեզ հաջողություն կբերի:
Հնարավոր է՝ շատերն են դիտել «Բոբ անունով փողոցային կատուն» ֆիլմը, որը նկարահանվել է բեսթսելեր դարձած Ջեյմս Բոուենի նույնանուն գրքի հիման վրա: Այս պատմությունը սկսվել է այն օրից, երբ Ջեյմսը, որը փողոցային երաժիշտ էր եւ թմրամոլ, քաղաքի տներից մեկի շեմին կատվի է հանդիպել, որի թաթին վերք կար: Իր կանխիկ գումարը դեղերի վրա ծախսելով՝ Ջեյմսը կատվին բուժել է, որը նույնպիսի անօթեւան էր, ինչպիսին ինքն էր: Ընկերոջ մասին հոգածությունը (որին նա Բոբ է անվանել) Ջեյմսին օգնել է ազատվել թմրակախվածությունից եւ կյանքում արժանի տեղ գրավել:
Հաճախ է հանդիպում առաջին հայացքից ճիշտ թվացող այսպիսի դատողություն՝ կենդանիների մասին մտածելու ժամանակ են գտել, այն դեպքում, երբ մարդիկ սովահար են: Սակայն կենդանիների հանդեպ անտարբեր մարդիկ, նույնքան անտարբեր են նաեւ մարդկանց հանդեպ: Գերմանացի հայտնի փիլիսոփա Արթուր Շոպենհաուերը կարծում է, որ «կենդանիների նկատմամբ կարեկցանքը սերտորեն կապված է բնավորության բարության հետ, որ կարելի է համոզված պնդել՝ չի կարող բարի լինել նա, ով կենդանիներին դաժանաբար է վերաբերվում»:
