Վերջերս ամերիկացի գիտնականներն իրենց ուսումնասիրության մեջ եզրակացրեցրել են, որ արհեստական միսը 4-ից 25 անգամ ավելի շատ ածխածնի հետք ունի, քան սովորական միսը: Այս մասին հայտնում է Новая наука-ն։
2020 թվականի վերջին Սինգապուրը դարձավ առաջին երկիրը, որը թույլ տվեց կենդանական բջիջներից արհեստական (կամ լաբորատոր) մսի առևտուրը։
Կալիֆորնիայի Դևիսի համալսարանի (ԱՄՆ) կատարած ուսումնասիրությունը, որը նախապես հրապարակվել է bioRxiv հարթակում, հնարավորություն է տվել ավելին իմանալ այս թեմայի մասին։
Եզրակացությունը պարզ է. մեկ կիլոգրամ սինթետիկ տավարի մսի ածխածնի հետքը 4-25 անգամ ավելի է, քան բնական աճեցված տավարի կիլոգրամը:
Նման մսի գոյությունն արդարացնող հիմնական փաստարկը կենդանիների տառապանքի բացակայությունն է։ Սակայն երբեմն այս մեթոդը նույնպես ներկայացվում է որպես ավելի էկոլոգիապես մաքուր։ Տավարի ավանդական արտադրության մեջ ջուրն օգտագործվում է կենդանիների սպառման և ակնհայտորեն սննդի աղբյուրների աճեցման համար: Այն նաև պահանջում է, որ հողն օգտագործվի կենդանիներ մեծացնելու համար (ջերմոցային գազերի արտանետումների ստեղծում և էլեկտրաէներգիայի սպառում): Այնուամենայնիվ, սինթետիկ տավարի բջիջների աճեցման համար անհրաժեշտ արտադրանքը նույնպես ջուր է պահանջում: Դրանք ներառում են շաքարներ, աճի խթանիչներ, աղ և ամինաթթուներ:
Այսպիսով, ոչ միայն լաբորատորիայում սննդանյութերի լուծույթի պատրաստումը, այլև աճի գործոնների մաքրումը նշանակում է, որ արտադրության այս մեթոդի ածխածնի հետքը բարձր է:
